Αντανάκλαση στον καθρέφτη

11 Σεπτεμβρίου 2021By Joanna IK

Ένα κείμενο που διάβασα πρόσφατα στο διαδίκτυο με έκανε να αναρωτηθώ τι πραγματικά βλέπουμε στην αντανάκλασή μας στον καθρέφτη. Ιδίως όταν καταχωνιάζουμε μέσα μας εμπειρίες δύσκολες στο κουβάλημα. Εμπειρίες όπως αυτές της βίας και κακοποίησης, της παραμέλησης και εγκατάλειψης, των εγκλημάτων και πολέμων. Όταν για κάποιον λόγο, επιλέγουμε να ζούμε στη σκιά της ζωής.

Η αλήθεια στον καθρέφτη

Μπορούμε να δούμε την αλήθεια στον καθρέφτη; Να δούμε πως όποια κι αν είναι η εμπειρία, το φως μπορεί να διαπεράσει το σκοτάδι. Να αποκαλύψει και να αναδείξει την ομορφιά και την αξία της ψυχής – κάθε ψυχής.

Μπορούμε να δούμε πώς θέλουμε να συστηνόμαστε στον κόσμο που μας περιβάλλει; Ή μήπως βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από το βλέμμα των άλλων; Περιμένοντας ίσως αυτοί οι άλλοι να μας πουν πώς μπορούμε να υπάρχουμε στον κόσμο.

Ο πόνος στον κόσμο

Την εποχή που εργαζόμουν σε προγράμματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα (το θέτω γενικά), διαπίστωσα πως υπάρχει πολύς πόνος σε όλα τα μέρη του κόσμου. Υπάρχουν επίπονα γεγονότα που οδηγούν σε επίπονες αντιλήψεις και αντανακλάσεις της εικόνας του εαυτού. Κάποιες μπορεί να παραμείνουν στο σκοτάδι. Κάποιες μπορεί να καθορίσουν τον τρόπο που επικοινωνούμε και αλληλοεπιδρούμε με τους άλλους, στο σπίτι ή στη δουλειά.

Συμφωνώ, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να δίνουμε λεπτομέρειες για τον πόνο μας. Όχι όταν δεν το θέλουμε οι ίδιοι. Ίσως έχουμε την υποχρέωση στον εαυτό μας να αποδεχθούμε τον πόνο ως κομμάτι της ζωής – της έκφρασης – της συνύπαρξης. Ο πόνος έχει κάτι σημαντικό να μας πει. Όταν τον αποδεχθούμε με μια πλατιά αγκαλιά, τότε μπορούμε να χαμογελούμε στην αντανάκλαση στον καθρέφτη.

Να έχουμε μια όμορφη εβδομάδα

Για τον πίνακα: Departure with Oval Mirror, by Yiannis Tsaroychis @WikiArt

Μια μουσική νότα με την φωνή του George Michael. Κάτι έχει να μας πει για τον πόνο μέσα μας, θυμίζοντάς μας πως όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία.

Heal the Pain

Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας. Αν το κείμενο είναι το κτίσμα του μπλογκοσπιτιού μου, τα σχόλια είναι η αυλή. Εδώ καθόμαστε στη σκιά, αναπαυτικά, και τα λέμε χαλαρά. Σας περιμένω λοιπόν στην αυλή.

Comments (12)

ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΡΟΥΛΑ

23 Σεπτεμβρίου 2021 at 08:29

Δεν υπάρχει ζωή χωρίς πόνο Τζοάννα μου Οπως καί χωρίς χαρά ….κοιτάζοντας τον εαυτό μας στον καθρέφτη όμως θα πρέπει να αποδεχόμαστε πράγματα που βλέπουμε και μέσα μας γιατί ο καθρέφτης είναι η επιφάνεια στο βάθος είναι το συναίσθημα που πρέπει να αποδεχόμαστε για να προχωρήσουμε παρακάτω στην ζωή με τον πόνο καί την χαρά αντάμα συνεχίζοντας τη..
Ο καθρέφτης είναι προσωπική υπόθεση του καθενός μας …το κείμενο έχει πολλές σκέψεις για μελέτη…
Να είσαι καλά καί αν βλέπουμε θετικά όσα μας έρχονται θα ζούμε πιο όμορφα μαζί με τον πόνο μας…πίσω από αυτόν υπάρχει το φως..
Καλό Φθινόπωρο να έχεις φιλιάαα…
1. By Joanna IK
  
  28 Σεπτεμβρίου 2021 at 11:12
  
  Ρούλα, πολύ καλημέρα, έστω και με μία μικρή καθυστέρηση
  Όντως, το κομμάτι της αποδοχής του εαυτού είναι πολύ σημαντικό. Το να μπορούμε να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας με τα πολύ όμορφα και τα λιγότερο όμορφα του. Να μην γαντζωνόμαστε στο βλέμμα των άλλων για αποδοχή. Και να μην γινόμαστε θύματα του βλέμματος αυτού.
  Μου αρέσει που λες πως ο καθρέφτης είναι προσωπική υπόθεση – δείχνει σεβασμό στο τι και γιατί βλέπουν οι άλλοι στον καθρέφτη τους
  Να έχουμε ένα όμορφο φθινόπωρο
Μαρίνα Τσαρδακλή

20 Σεπτεμβρίου 2021 at 13:21

Η αντανάκλαση στον καθρέφτη δεν είναι κάτι απλό.
Και αυτό γιατί, ναι μεν την βλέπουμε, αλλά την καταλαβαίνουμε;
Πολλοί άνθρωποι στον καθρέφτη θέλουν να βλέπουν την χαρά. Ο πόνος όμως είναι αυτός που πρέπει να κοιτάξεις κατάματα, γιατί αυτός θα σου δώσει τα μαθήματα που χρειάζεσαι.
Πολύ ωραία ανάρτηση Τζοάννα μου, τροφή για σκέψη!
Σε φιλώ 🙂
1. By Joanna IK
  
  20 Σεπτεμβρίου 2021 at 21:04
  
  Μαρίνα!!! Χαίρομαι που τα λέμε ξανά στη γειτονιά μας και στην αυλή του σπιτιού μου. Μας είχε λείψει το χιούμορ και το χαμόγελό σου.
  Οπως και να ξεκίνησε ο Σεπτέμβρης, θα φροντίσουμε να κλείσει με γλυκό τρόπο.
  Έχουμε πανσέληνο απόψε, για να δούμε πόσα κομμάτια της ψυχής μπορεί να φωτίσει. Και πόσα μπορούμε να καταλάβουμε.. Σκέφτομαι το ερώτημα που θέτεις, πόσο καλά καταλαβαίνουμε ε την αντανάκλαση στον καθρέφτη;
  Να περνάς όσο καλύτερα γίνεται
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΑΡΟΚΟΙΛΗΣ

13 Σεπτεμβρίου 2021 at 18:47

Καλησπέρα αγαπημένη μου Τζοάννα! Καλή βδομάδα καλή μου φίλη.
Τι μπορούμε να «δούμε» στο είδωλό μας στον καθρέφτη ε; Ένα σπουδαίο ερώτημα που κρύβει πολύ μυστήριο. Με διάθεση μυστικισμού μπορεί να πάμε πολύ μακριά, να ανοίξουμε κρυφά μονοπάτια, να δούμε είδωλα που δεν φανταζόμασταν ποτέ.
Άνοιξες ένα ωραίο μονοπάτι έμπνευσης Τζοάννα μου!
Στέλνω φιλιά.
1. By Joanna IK
  
  13 Σεπτεμβρίου 2021 at 23:34
  
  Γιάννη, να έχουμε μια καλή εβδομάδα
  Δημιουργική θα είναι σίγουρα. Με όσα σκεφτόμαστε και μοιραζόμαστε στη γειτονιά μας.
  Διαβάζοντας το σχόλιό σου είχα μια γλυκιά αίσθηση. Πως ετοιμάζεις ένα ακόμη έργο μυστηρίου, με ήρωες που αναζητούν τα κομμάτια της ψυχής τους σε άγνωστα ή και κρυφά μονοπάτια. Το ερώτημα, θα αντέξουν μπροστά σε είδωλα που δεν φαντάζονταν πως θα μπορούσαν να υπάρχουν.
  Καλό βράδυ
Anna

12 Σεπτεμβρίου 2021 at 23:33

Καλησπέρα Τζοάννα μου. Ωραίος πίνακας και το θέμα σου πολύ σοβαρό. Οφείλουμε θα πω εγώ να κοιτάξουμε τον καθρέφτη, να δούμε τον εαυτό μας πώς είναι πραγματικά, να αναγνωρίσουμε ό,τι μας πονά και τότε μόνο θα είμαστε ελεύθεροι. Το τι θα μας πουν οι άλλοι για μας καμιά σημασία δεν πρέπει να έχει. Ακόμη και αν είναι πρόσωπα αγαπημένα.
Δυστυχώς στην κοινωνία μας και στη ζωή γενικά υπάρχει πολύς πόνος. Μεγάλος και πολλές φορές αξεπέραστος. Γι αυτό θέλει δύναμη και πολλές φορές βοήθεια για να τον αναγνωρίσουμε και να τον ξεπεράσουμε. Γιατί κάθε πόνος αφήνει ουλές. Άλλες βαθιές άλλες που κλείνουν εύκολα. Μας σημαδεύει όμως και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας διαμορφώσει (ο πόνος).
Εύχομαι να είσαι καλά
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα
1. By Joanna IK
  
  13 Σεπτεμβρίου 2021 at 23:25
  
  Καλησπέρα Άννα
  Είναι ενδιαφέρον και όμορφο, πώς η γειτονιά μας υποδέχεται θέματα σοβαρά – με πολλή κατανόηση και στήριξη.
  Συμφωνώ, δεν θα έπρεπε να έχει σημασία τι θα πουν οι άλλοι – εμείς γνωρίζουμε ή οφείλουμε να γνωρίζουμε τον εαυτό μας καλύτερα από τους άλλους. Όμως η βασική ανάγκη να ανήκουμε και να αρέσουμε και να νιώθουμε αποδεκτοί από τους άλλους μπορεί κάποιες φορές να μας μπερδέψει.
  Και όχι, δεν βοηθάει να αφήνουμε τον πόνο να μας διαμορφώνει – μεγάλη αλήθεια. Ίσως βοηθάει να δούμε τι θετικό/ τι χρήσιμο μάθημα μπορεί να κρύβει – ίσως.
  Και Άννα, όλα καλά. Σ’ ευχαριστώ πολύ-πολύ
Γεωργία Μανασή

12 Σεπτεμβρίου 2021 at 20:34

Δύσκολο πράγμα ο καθρέπτης φίλη μου όταν η ματιά που του ρίχνεις είναι συνειδητοποιημένη σε όσα κρύβει η ψυχή, όσα δέχεται η όψη που κοιτάζεις. Μου έχει τύχει να βλέπω το…20χρονο στη διάθεση κορίτσι και άλλωτε το βάρος των 69 όχι από άποψη χρόνων αλλά από όσα ξέρεις και δεν θέλεις να δεις στα μάτια μέσα στο καθρέπτη. Θέλω να βλέπω ένα κόσμο μέσα σε αυτά που με κοιτάζουν από εκείνους που ονειρεύτηκα να ζήσω ή που έζησα και θέλω να αρχίσω πάλι από την αρχή. Μου αρκεί όμως να με κοιτάζει ολοκάθαρα και να μη σκύβει κάτω… μου έχει συμβεί κι αυτό. Φίλη μου καλό…ΦθινοπωροΧείμωνο θα πω ή με τέτοια τρέλλα του καιρού θα ονειρευόμαστε στο καθρέπτη το καλοκαίρι που ζήσαμε ή..που δεν ζήσαμε.
1. By Joanna IK
  
  13 Σεπτεμβρίου 2021 at 23:10
  
  Γεωργία, μια μεγάλη φθινοπωρινή καλησπέρα
  Χμ, πολύ ενδιαφέρον αυτό που τονίζεις. Πώς μπορεί να λειτουργεί ο καθρέφτης.. Να βλέπουμε όσα έχουμε ονειρευτεί, όσα έχουμε επιθυμήσει. Από και για τον κόσμο. Από τη μια, να στεναχωριόμαστε για όσα θελήσαμε πολύ και δεν τα είχαμε. Από την άλλη, να γεμίζουμε δύναμη και ενέργεια για την τόλμη να κάνουμε όνειρα και σχέδια. Να εκφραζόμαστε και να επικοινωνούμε – μπροστά στον καθρέφτη.
  Για να δούμε αν η εβδομάδα αυτή θα έχει καλοκαιρινή διάθεση – όπως είπαν στις ειδήσεις
ainafets

12 Σεπτεμβρίου 2021 at 18:11

Μα ναι Joanna μου, όλα αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία, μια τρίτη, τέταρτη κλπ ευκαιρία να κοιταχτούμε στον καθρέπτη! Ο καθρέπτης μας, δεν λέει πάντα την αλήθεια, συνήθως αντανακλά την εικόνα που νομίζουμε πως έχουμε για τον εαυτό μας και είναι της ψυχής μας, τα κατακάθια.
Αλλά αν είμαστε εσωτερικά δυνατοί και ειλικρινείς, πολλά θα μας μάθει ένας καθρέπτης!
Θυμάμαι πριν κάτι χρόνια κοίταζα την βιτρίνα ενός μαγαζιού και στα πλάγια είχε έναν τεράστιο καθρέπτη και βλέποντας τη φάτσα μου, άκουσα τον εαυτό μου να λέει: «Κάπου την έχω ξαναδεί αυτήν»!!!
Και ένα ερώτημα: Γιατί πρέπει να αποδεχτούμε τους πόνους μας, (είναι πολλοί!) και γιατί να μην ξεμπερδεύουμε με αυτούς πριν πραγματικά μας αρρωστήσουν; Η ψυχολογία ανακάλυψε πως η αρρώστια, είναι μπλοκαρισμένα συναισθήματα!
Ωραίος πίνακας, όμορφο τραγούδι και ένα εξαιρετικό κείμενο για φθινοπωρινό στοχασμό!

ΑΦιλάκια φωτεινά, δημιουργικά και πολύ τρυφερά!
1. By Joanna IK
  
  13 Σεπτεμβρίου 2021 at 22:56
  
  Καλησπέρα στη μαγισσούλα της γειτονιάς μας, που μας βοηθάει να εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο σε όσα μας απασχολούν
  Μάλλον το νιώθουμε πιο εύκολο, το να μην κοιταζόμαστε στον καθρέφτη, από το να στεκόμαστε μπροστά του με τη διάθεση να μας ‘δούμε’, να μας γνωρίσουμε καλύτερα, να καταλάβουμε γιατί κάνουμε και λένε πράγματα που αρχικά μας ξαφνιάζουν..
  Νομίζω πως η σκέψη μου για την αποδοχή του πόνου έχει να κάνει με το να πούμε στον εαυτό μας την αλήθεια. Πως πονάμε, πως υπάρχει λόγος γι’ αυτό, και πως αν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε κάτι – για να απαλύνουμε ή να σβήσουμε τον πόνο και όσα τον συνοδεύουν. Αν κρύβουμε τον πόνο κάτω από το χαλάκι, αν λέμε πως όλα πάνε πρίμα ενώ πονάμε, θα κλείναμε τα μάτια σ’ αυτό το κομμάτι της αλήθειας..
  Να έχουμε μια μαγική εβδομάδα