Καλημέρα 2020: Στους ρυθμούς του Γαλάζιου Δούναβη και της αισιοδοξίας

Γνωρίζοντας τους ‘Αλλους

Καλή Χρονιά!!! Ευχές μελωδικές για μία νέα χρονιά πιο όμορφη – πιο ήρεμη – πιο συντροφική – πιο δημιουργική από όλες τις χρονιές που προηγήθηκαν και μας οδήγησαν στο 2020 με χαμόγελο.

Έτοιμοι να χορέψουμε με το 2020 στους ρυθμούς του βαλς της αισιοδοξίας; Στους ρυθμούς του Γαλάζιου Δούναβη. Ενός βαλς που κουβαλά μια ενδιαφέρουσα ιστορία και σήμερα τη μοιράζεται μαζί μας.

Η ιστορία του Γαλάζιου Δούναβη

Γνωρίζετε πως ο Γαλάζιος Δούναβης έχει καθιερωθεί ως ο δεύτερος – ανεπίσημος εθνικός ύμνος της Αυστρίας; Μία σύντομη επίσκεψη στην Βιέννη θα σας πείσει. Είναι χειμώνας ή καλοκαίρι. Μπαίνετε στο ξενοδοχείο ή σε κάποιο κατάστημα ή εστιατόριο. Συζητάτε με κάποιον υπάλληλο και πιάνετε τον εαυτό σας να κουνά το κεφάλι ρυθμικά. Στους ρυθμούς του Γαλάζιου Δούναβη.

Όσοι παρακολουθείτε τακτικά την Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Βιέννης, θα έχετε παρατηρήσει πως ο Γαλάζιος Δούναβης είναι ένα από τα τρία ανκόρ που κλείνουν τη συναυλία και ανοίγουν το κουτί της αισιοδοξίας. Πώς ξεκίνησαν όλα;

Με λίγα λόγια, το 1866 βρίσκει την Αυστρία σε δύσκολη θέση. Έχει ηττηθεί από την Πρωσία στον πόλεμο των επτά εβδομάδων. Η Βιέννη μαστίζεται από τη συνακόλουθη οικονομική κρίση και το χαμηλό ηθικό των πολιτών. Σε μία προσπάθεια αναπτέρωσης του ηθικού των Βιεννέζων, η Αυλή αναθέτει στον Γιόχαν Στράους υιό, τον Βασιλιά του Βαλς, τη σύνθεση ενός βαλς για την αισιοδοξία.

Ο Στράους δέχεται την ανάθεση και προχωρά ουσιαστικά στη σύνθεση πέντε αλληλένδετων βαλς. Η πηγή της έμπνευσης του, ένα ποίημα του Karl Isidor Beck (1817-1879), όπου κάθε στροφή τελειώνει με την φράση: «του Δούναβη, του όμορφου γαλάζιου Δούναβη». Και ενώ ο Δούναβης δεν διασχίζει την Βιέννη, ο Στράους αφιερώνει το νέο βαλς στον Γαλάζιο Δούναβη.

Ένα χρόνο αργότερα, ο Γαλάζιος Δούναβης κάνει την πρεμιέρα του στην αίθουσα συναυλιών Dianabad-Saal, στην Βιέννη. Η υποδοχή του κοινού δεν είναι η αναμενόμενη. Μόνο ένα ανκόρ. Ο Στράους προβληματίζεται. Ένα ανκόρ για τον Βασιλιά του Βαλς σημαίνει αποτυχία. Δεν απογοητεύεται.

Το 1868, ο Στράους παρουσιάζει τον Γαλάζιο Δούναβη στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι. Θρίαμβος! Τι μπορεί να έκανε τη διαφορά; Στην πρεμιέρα, το βαλς συνοδεύονταν από τραγούδι, όπως συνηθίζονταν, με στίχους που δεν αναπτέρωναν το ηθικό. Στο Παρίσι οι στίχοι είχαν αφαιρεθεί.

Η αισιοδοξία του βαλς

Πώς καταλαβαίνω την αισιοδοξία του Γαλάζιου Δούναβη; Βρίσκω πως το βαλς αυτό έχει κάτι το παιχνιδιάρικο. Σαν να μας προτρέπει να θυμηθούμε το παιδί μέσα μας, και μόλις το κάνουμε, να αφεθούμε στους ρυθμούς του. Να ακολουθήσουμε τις εναλλαγές του ρυθμού και του συναισθήματος. Ο Γαλάζιος Δούναβης ξεκινά διστακτικά και επιταχύνει σταδιακά. Σταματά, σκέφτεται, δίνει ώθηση, στροβιλίζεται, χαίρεται. Από μας ζητά να ξεδιπλώσουμε τη χάρη, τη μαγεία και την ομορφιά της ανθρώπινης φύσης με δημιουργικό τρόπο: χορεύοντας.

Ένας σύγχρονος βασιλιάς του βαλς

Ο Andre Rieu (1949-) θεωρείται ο σύγχρονος βασιλιάς του βαλς. Ο Ολλανδός βιολιστής και διευθυντής ορχήστρας έδωσε νέα πνοή στο βαλς όταν αποφάσισε να ιδρύσει τη μεγάλη ορχήστρα Γιόχαν Στράους. Και σαν άλλος ροκ σταρ, να περιοδεύει με την ορχήστρα του σε όλον τον κόσμο, με μεγάλη επιτυχία, συστήνοντας το βαλς στις νεότερες γενιές. Σήμερα, μας αποκαλύπτει την ομορφιά του Γαλάζιου Δούναβη.

Καλημέρα 2020!!!

Πηγές

Άρθρο: The Story Behind The Blue Danube. Στο classicfm.com

Πίνακας: Viennese Waltz, του Ρώσου ζωγράφου Vladimir Pervuninsky (1957-). Θεωρείται εκπρόσωπος της σύγχρονης σχολής του Ιμπρεσιονισμού και λάτρης του βαλς. Για περισσότερες πληροφορίες, κάντε κλικ εδώ.