Blog post

Επιστροφή στην ανεμελιά: Εσείς ποιον υποστηρίζατε, τον Tom ή τον Jerry;

30 Μάϊου 2020By Joanna IK

Γνωρίζοντας τον κόσμο

Σήμερα σας ζητώ να μου κάνετε παρέα σε μια επιστροφή διαφορετική από τις προτροπές της καθημερινότητας. Αντί της κανονικότητας, να επιλέξουμε την εναλλακτική της ανεμελιάς, που συντροφεύει ή οφείλει να συντροφεύει τα παιδικά μας χρόνια. Να αφήσουμε την φαντασία και το μεράκι για τη ζωή να έχουν τον πρώτο λόγο.

Ένα κείμενο στην μπλογκογειτονιά για έναν γάτο πονηρό, φτιαγμένο από υλικά της καθημερινότητας, με φαντασία και μεράκι, μου θύμισε ένα κείμενο που έγραψα πέρσι. Για μια παλιά αγαπημένη σειρά κινουμένων σχεδίων: Tom και Jerry. Και τη στεναχώρια μου για τον έναν από τους δύο πρωταγωνιστές.

Το θέμα της σειράς

Θυμάστε το βασικό θέμα της σειράς; Ήταν η αντιπαλότητα μεταξύ του μεγαλόσωμου γάτου Tom και του μικρόσωμου ποντικού Jerry. Πεδίο δράσης, το σπίτι που φιλοξενούσε επίσημα τον Tom και ανεπίσημα τον Jerry. Κυνηγητό και δυνατή μουσική συνόδευε τη δράση, ξάφνιαζε και συγκινούσε. Χωρίς διάλογο, μόνο κάποια χαχανητά ακούγονταν και κάποιες φωνές αγωνίας.

Οι πρωταγωνιστές 

Ο Tom είχε τον δικό του χώρο στο σπίτι και φαίνεται να περνούσε καλά. Ο Jerry ήταν ο απρόσμενος γείτονας που έμενε σε μία τρύπα μέσα στο σπίτι. Ο Tom ήταν γεμάτος αποφασιστικότητα και ενέργεια. Ο Jerry διέθετε τσαχπινιά και ήξερε να ελίσσεται. Ο Tom υστερούσε σε κάτι που ο Jerry διέθετε σε εντυπωσιακό βαθμό: φυσική δύναμη. Ο μικρόσωμος Jerry σήκωνε με άνεση βάρη που μπορεί να δυσκόλευαν τον Tom. Πώς άραγε να ένιωθε πραγματικά ο γάτος γι’ αυτό;

Η δράση 

Κάθε επεισόδιο ξεκινούσε με τον Tom να σχεδιάζει να πιάσει τον Jerry στα χέρια του. Όχι, όχι για τον λόγο που μία γάτα κυνηγά ένα ποντίκι εκτός τηλεόρασης. Αλλά; Για να αποδείξει πως αυτός ήταν ο δυνατός της παρέας. Ή για να κερδίσει την εύνοια κάποιου ανθρώπου που του ζητούσε να πιάσει τον Jerry.

Όσο κι αν προσπαθούσε, ο Tom δεν τα κατάφερνε. Ο Jerry πάντα έβρισκε έναν τρόπο να ξεφεύγει. Ακόμη κι αν είχε σπάσει κάποιο βάζο, ή είχε πάρει κάποιο κομμάτι τυρί από το ψυγείο, ή κάποια βρύση είχε αφήσει ανοιχτή. Πάντα την πλήρωνε ο Tom. Πάντα έτρωγε κατσάδα ο Tom. Όχι, δεν δικαιολογώ τις ενέργειες του Tom. Όμως αυτό που συνήθως του συνέβαινε δεν ήταν δίκαιο. Το τονίζω! Δεν έφταιγε μόνο αυτός!

Ποιον υποστήριζα τότε

Ε ναι, μικρή, ήμουν με τον Tom. Στεναχωριόμουν για τον Tom. Αυτό που προσπαθούσε να αποδείξει τον έβαζε σε μπελάδες. Τον έκανε να δείχνει αβοήθητος. Και φαίνεται να μην καταλάβαινε πως ο Jerry το γνώριζε. Αλλιώς γιατί να τον τσιγκλά, συνέχεια; Σωστά, δεν συμφωνoύσα με τις πράξεις του Tom. Ούτε το θεωρούσα δίκαιο ο Jerry να προσπαθεί να του την φέρει. Για μένα, αυτό δείχνει εκδικητικότητα. Ποιο το όφελος! Γιατί να βάζει την ουρά του Tom στην πρίζα για να πάθει ηλεκτροπληξία, ή να κόβει το κλαδί του δέντρου όπου είχε σκαρφάλωσει ο Tom – για να πέσει.

Ξέρω πως κάθε παιδική σειρά προσπαθεί να περάσει ένα μήνυμα. Να προετοιμάσει τα παιδιά για τον κόσμο των ενηλίκων, χωρίς να δημιουργεί φόβο. Τότε, σαν παιδί, ένιωθα την ανάγκη να πάρω θέση! Να προστατέψω τον Tom. Να πω στον Jerry να βάλει μία τελεία στις δικές του σκανταλιές. Μα πάλι έδεσε την ουρά του Tom στο πόδι του τραπεζιού;

Ποιον υποστηρίζω σήμερα

Επιστροφή σε μια νέα κανονικότητα, με την ανάγκη για αλληλουποστήριξη έντoνη .. θυμάμαι κάτι που τότε μου είχε διαφύγει. ΟΚ, η σχέση μεταξύ Tom και Jerry χαρακτηρίζονταν από ανταγωνιστικότητα. Υπήρχε όμως και μία φιλικότητα. Έτσι θα χαρακτηρίσω το γεγονός πως κάθε φορά που ένας από τους δύο (πραγματικά) κινδύνευε, ο άλλος προσπαθούσε να τον σώσει. Ή όταν ένα μωρό κινδύνευε, προσπαθούσαν μαζί να το σώσουν. Ένωναν τις δυνάμεις τους. Οι διαφορές μπορούσαν να περιμένουν...

Αν λοιπόν με ρωτήσετε ποιον υποστηρίζω σήμερα, θα σας απαντήσω μονολεκτικά και αυθόρμητα: Tom. Μετά από σκέψη μάλλον θα προσθέσω πως υπάρχει κάτι που αναγνωρίζω στον Jerry. Τις φορές που ο Tom βρίσκονταν σε κίνδυνο, ο Jerry ήταν εκεί, δίπλα του, να τον βοηθήσει.

Αυτό δεν είναι το νόημα της αλληλεγγύης;

Το βασικό ερώτημα, εσείς ποιον (θα) υποστηρίζατε 🙂

Tom & Jerry, η ταινία του 1992

Να έχουμε έναν όμορφο και δημιουργικό μήνα

Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας. Αν το κείμενο είναι το κτίσμα του μπλογκοσπιτιού μου, τα σχόλια είναι η αυλή. Εδώ καθόμαστε στη σκιά, αναπαυτικά, και τα λέμε χαλαρά. Σας περιμένω λοιπόν στην αυλή.

Comments (8)

  • ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΡΟΥΛΑ

    6 Ιουνίου 2020 at 23:30

    Τομ και τζέρυ ε; χμ…πάντα με το μέρος του αδυνάτου…όχι σωματικά …. οπότε με το μέρος του Τομ.. γιατί ο Τζερυ ήταν σκανταλιάρης και τυρανούσε τον Τομ.. πάντως ήταν απο τις ταινίες.. που αγαπουσαμε όλοι…μικροί μεγάλοι…και κατα διασκεδάζαμε μαζί τους…
    Να είσαι καλά Τζοάννα μου και να διασκεδάζεις με ότι αγαπάς..φιλιάαα!!!❤?

    1. By Joanna IK

      7 Ιουνίου 2020 at 09:41

      Ρούλα, καλημέρα
      Σ’ ευχαριστώ για την κουβεντούλα μας στην.. αυλή του σπιτιού μου. Είναι ενδιαφέρον πως μεγαλώνοντας, βλέπουμε την επικοινωνία, το μοίρασμα, το παρείστικο γέλιο, να δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στη διασκέδαση.
      Στην ιστορία, νιώθω πως ο Τομ επιτέλους δικαιώνεται! Δεν είναι ο ‘κακός’ της υπόθεσης, όπως παλιά νομίζαμε. Έχει και μιαν άλλη πλευρά, πιο ζεστή, πιο φιλική..
      Καλό υπόλοιπο του τριήμερου

  • ainafets

    2 Ιουνίου 2020 at 10:49

    Καλημέρα Joanna μου! 🙂
    Θυμάμαι να το έχω ξαναπαίξει αυτό το παιχνίδι και μάλιστα είχα πει, πως είμαι από την μεριά του Jerry! 😉
    Σήμερα, αφού η ανθρωπότητα βρέθηκε στα χέρια αυτών που την «κατευθύνουν» σκορπώντας βασικά τον φόβο, δηλώνω πως είμαι απ΄την μεριά των φαινομενικά αδυνάτων αλλά στην ουσία δυνατών που είναι ο Jerry και οι όμοιοι του! 😀
    Δεν θέλω να γράψω περισσότερα γιατί ακόμα οι παρέες των Tom δεν έχουν πει το τελευταίο τους λόγο!!! 😛

    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! 🙂

    1. By Joanna IK

      2 Ιουνίου 2020 at 21:56

      Χαίρομαι που τα λέμε ξανά, σταθερά, και για μία ακόμη φορά με τους Tom και Jerry.
      Ίσως αυτή την φορά, να είναι μία περίοδος περισυλλογής παρά δράσης, στην βάση της δύναμης και της αντοχής. Να χρειάζεται να βλέπουμε και να ακούμε, με προσοχή, χωρίς να παίρνουμε αποφάσεις. Χωρίς φόβο μα με πίστη, σε εμάς και στους άλλους.
      Να έχουμε έναν όμορφο μήνα ?

  • Μαίρη

    30 Μάϊου 2020 at 23:44

    O Toμ και ο Τζέρι δύο κομμάτια του ίδιου πίνακα για μένα. Ο ένας το alter ego του άλλου. Αιώνιοι ανταγωνιστές, αλλά και σύμμαχοι όταν χρειάζεται, στον ίδιο χώρο. Στην ουσία η ύπαρξη του ενός ήταν το αλατοπίπερο για τη ζωή του άλλου. Υπήρχαν στιγμές που υποστήριζα τον Τομ και στιγμές που υποστήριζα τον Τζέρι. Γιατί κανείς δεν ήταν αθώος και κανείς δεν ήταν ένοχος για μένα. Ωστόσο πάντα προτιμούσα τα επεισόδια που ο ένας παράστεκε στον άλλον και ενεργούσαν σαν ομάδα. Σου εύχομαι μια όμορφη Κυριακή πολλά φιλιά!

    1. By Joanna IK

      31 Μάϊου 2020 at 08:48

      Ενδιαφέρουσα άποψη, δεν την είχα σκεφτεί – ο Jerry το alter ego του Tom.
      Ίσως γι’αυτό λέγεται πως το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος (αλλά η αδιαφορία). Ίσως γι’αυτό όταν αυτό που κρίνεται ως έκφραση μίσους συναντήσει δύσκολες στιγμές, μπορεί να πάρει τη μορφή της αγάπης και της στήριξης.
      Να έχουμε μια όμορφη Κυριακή

  • ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΑΡΟΚΟΙΛΗΣ

    30 Μάϊου 2020 at 14:28

    Καλησπέρα Τζοάννα μου!
    Χμ, αγαπημένο κινούμενο σχέδιο έχουμε σήμερα βλέπω. Κάτι από τα παλιά εκείνα όμορφα χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι αφήνω τέτοια φιλμάκια χωρίς να τα …τιμώ ναι; Όποτε μου δοθεί η ευκαιρία, θα τα δω, θα γελάσω, θα αφεθώ.
    Λοιπόν, στην επιλογή μας τώρα.
    Και εγώ Τομ ψηφίζω! Ίσως φταίει που μεγάλωσα με γάτες στο πατρικό μου σπίτι. Και έτσι έμαθα την …τσαχπινιά τους, τις ζαβολιές τους.
    Οπότε στην επιλογή εδώ μάλλον κλίνω προς τον Τομ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα του επιτρέψω να κάνει κακό στον Τζέρρυ ναι;

    Σε ευχαριστούμε καλή μου φίλη που ήρθες σήμερα εδώ με ένα γλυκύτατο θέμα. Όμορφο Σαββατοκύριακο να έχεις.

    1. By Joanna IK

      30 Μάϊου 2020 at 22:11

      Ανοίγω το τετράδιο και σημειώνω: Tom, 2 ψήφοι. Για τον Τομ που έχει μάθει από τις ζαβολιές του και που πλέον κλείνει φιλικά το μάτι στον Jerry.
      Χαίρομαι που το κείμενο μου πέτυχε τον σκοπό του, να μας κάνει να χαμογελάσουμε γλυκά, στο χθες και στο σήμερα.
      Καλό υπόλοιπο του Σ/Κ

Comments are closed.