Ας αφήσουμε τη σκιά πίσω μας

Γνωρίζοντας εμάς – Μια ιστορία

Μια θολή μορφή γλιστρά δίπλα μου. Εσύ είσαι; Ο  νεότερος εαυτός μου; Ψάχνεις ακόμη απαντήσεις στις ερωτήσεις του παρελθόντος; Εδώ είναι, στο γράμμα που κρατώ.

Διάβασε, σε παρακαλώ, με κατανόηση. Να ξέρεις πως έκανα το καλύτερο δυνατό που μπορούσα. Να ακούσω τις ανάγκες σου. Να δω τους φόβους σου. Να σε φροντίσω. Να σε στηρίξω. Να σε αγκαλιάσω με αγάπη. Έμεινε το κενό και η σκιά του. Ίσως να μην ήξερα τον τρόπο. Ίσως να πίστευα πως δεν αξίζουμε κάτι καλό. Τότε.

Τώρα ξέρω. Έμαθα και με έμαθα. Έχω μια ζεστή αγκαλιά μόνο για σένα. Και ένα χαμόγελο με δύναμη από την ψυχή. 

Πιάσε το χέρι μου, να αφήσουμε τη σκιά του κενού πίσω μας. Μην φοβάσαι. Ο ήλιος είναι φίλος.

Για τη σκιά πίσω από την ιστορία

Αυτή ήταν μια αυθόρμητη συμμετοχή, χωρίς δεύτερη σκέψη, στον λογοτεχνικό διαγωνισμό του 121 Λέξεις με θέμα, γράμμα στον νεότερο εαυτό. Στο τσακ πρόλαβα να στείλω την ιστορία μου. Να σκεφτώ τι θέλω να μοιραστώ με όσους/όσες από εμάς μπορεί να μπήκαμε στον κόσμο των ενηλίκων με μία διστακτικότητα. Με κάποια επιφυλακτικότητα. Να πω, με τον δικό μου τρόπο, πως για τη συνέχεια, έχουμε επιλογές.

Για τον πίνακα

Portrait of Maud Cook (1895) του Thomas Eakins, του Αμερικανού ζωγράφου που γνώρισε τη διασημότητα σχεδόν μόνο στην πατρίδα του παρά τη μαθητεία του στο Παρίσι. Γύρω στα 22, τον συναντάμε στην πόλη του φωτός, να σπουδάζει στη Σχολή Καλών Τεχνών και να αφοσιώνεται στην προσωπογραφία. Ο πίνακας της ιστορίας αποτυπώνει με ρεαλισμό την ομορφιά του γυναικείου προσώπου και θεωρείται ως ένα από τα ωραιότερα έργα του ζωγράφου.